-
1 zrezygnować
глаг.• бросать• бросить• оставить• оставлять• отказать• отказаться• отказываться• побросать• покидать• покинуть• прекратить* * *zrezygnowa|ć\zrezygnowaćny сов. 1. z kogo-czego отказаться от кого-чего; отступиться от чего;\zrezygnować ze spadku отказаться от наследства; \zrezygnować z zamiaru отказаться (отступиться) от намерения;
2. z czego бросить что;\zrezygnować z palenia бросить курить; \zrezygnować z pracy бросить работу, уйти с работы;
3. (dać za wygraną) смириться, покориться судьбе+1. odstąpić, zrzec się
* * *zrezygnowany сов.zrezygnować ze spadku — отказа́ться от насле́дства
zrezygnować z zamiaru — отказа́ться (отступи́ться) от наме́рения
2) z czego бро́сить чтоzrezygnować z palenia — брос́ить кури́ть
zrezygnować z pracy — бро́сить рабо́ту, уйти́ с рабо́ты
3) ( dać za wygraną) смири́ться, покори́ться судьбе́Syn:
См. также в других словарях:
poniechać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, poniechaćam, poniechaća, poniechaćają, poniechaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} przestać wykonywać jakąś czynność, zrezygnować z zamiaru; zaniechać czegoś, odstąpić od czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Poniechać planu.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wybić — 1. Ktoś wybił, coś wybiło kogoś z rytmu «ktoś przerwał, coś przerwało komuś jakąś czynność, powodując jego dekoncentrację»: Szkoda, szkoda, że trwała tak długo ta zmiana, przekonamy się zresztą za chwilę, za kilkadziesiąt sekund, czy nie wybiła… … Słownik frazeologiczny
wybijać — 1. Ktoś wybił, coś wybiło kogoś z rytmu «ktoś przerwał, coś przerwało komuś jakąś czynność, powodując jego dekoncentrację»: Szkoda, szkoda, że trwała tak długo ta zmiana, przekonamy się zresztą za chwilę, za kilkadziesiąt sekund, czy nie wybiła… … Słownik frazeologiczny
odstąpić — dk VIa, odstąpićpię, odstąpićpisz, odstąpićstąp, odstąpićpił, odstąpićpiony odstępować ndk IV, odstąpićpuję, odstąpićpujesz, odstąpićpuj, odstąpićował, odstąpićowany 1. «odejść na bok lub cofnąć się; odsunąć się, oddalić się» Odstąpić o krok, na… … Słownik języka polskiego
wybić — dk Xa, wybićbiję, wybićbijesz, wybićbij, wybićbił, wybićbity wybijać ndk I, wybićam, wybićasz, wybićają, wybićaj, wybićał, wybićany 1. «uderzeniem spowodować wypadnięcie czegoś; wypchnąć, wysadzić, wytłuc, wytrącić coś» Wybić szybę. Wybić dno… … Słownik języka polskiego
zaniechać — dk I, zaniechaćam, zaniechaćasz, zaniechaćają, zaniechaćaj, zaniechaćał, zaniechaćany «zaprzestać czegoś, odstąpić od czegoś, zrezygnować z czegoś, dać czemuś spokój» Zaniechać dalszych badań, starań, prób. Zaniechać budowy czegoś. Zaniechać… … Słownik języka polskiego
